دستگاه راست‌پنج‌گاه را ميتوان يكي از دستگاههاي بسيار قديمي ناميد. اين دستگاه بسيار شبيه به ماهور ميباشد و بايد گوش نوازنده ويا خواننده بسيار دقيق و آشنا به اين دستگاه باشد. تفاوت اين دستگاه با ماهور اين است كه در ماهور تحريرها بالا رونده است ولي در راست پنجگاه تحريرها پايين رونده است از اين دستگاه مي توان به پرده گرداني به دستگاههاي ديگر وارد شد.

گوشه‌ها

برخي از گوشه هاي اين دستگاه كه در رديفهاي رايج آمده عبارتست از: ۱-درآمد ۲-راست ۳-سپهر ۴-خسروي ۵-پروانه و...

دستگاه راست‌پنج‌گاه در ردیف آقا حسینقلی دارای گوشه‌های زیر است (به ترتیب):

درآمد
چهارمضراب
زنگ شتر یا ناقوس
نغمه
روح‌افزا
پروانه
پنج‌گاه
عشّاق
زابل
بیات عجم
بحر نور
منصوری
مبرقع
سپهر
عراق
محیّر
آشورآوند
اصفهانک
حزین
زنگوله
شوشتری‌گردان
نوروز عرب
نوروز صبا
نوروز خارا
نفیر
ابوالچپ
راوندی
لیلی و مجنون
طرز
پروانه
ماوراءالنهر
راک عبدالله
راک هندی
فرود
پروانه
نیریز صغیر
نیریز کبیر
پروانه

دستگاه
هر دستگاه موسیقی ایرانی، توالیی از پرده‌های مختلف موسیقی ایرانی است که انتخاب آن توالی حس و شور خاصی را به شنونده انتقال می‌دهد. هر دستگاه از تعداد بسیاری گوشه موسیقی تشکیل شده‌است و معمولاً بدین شیوه ارایه می‌شود که از درآمد دستگاه آغاز می‌کنند، به گوشه اوج یا مخالف دستگاه در میانه ارایه کار می‌رسند، سپس با فرود به گوشه‌های پایانی و ارایه تصنیف و سپس رِنگی اجرای خود را به پایان می‌رسانند.موسیقی سنتی ایران شامل هفت دستگاه و پنج آواز است. هفت دستگاه ردیف موسیقی سنتی ایرانی عبارت‌اند از:

دستگاه شور،دستگاه سه گاه،دستگاه چهار گاه،دستگاه همایون،دستگاه ماهور،دستگاه نوا،دستگاه راست پنجگاه

موسیقی ایران، شامل دستگاه‌ها، نغمه‌ها، و آوازها، از هزاران سال پیش از میلاد مسیح تا به امروز سینه به سینه در متن مردم ایران جریان داشته، و آنچه دل‌نشین‌تر، ساده‌تر و قابل‌فهم تر بوده‌ است امروز در دسترس است، بخش بزرگی از آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، و یونان متأثر از این موسیقی است و هرکدام به سهم خود تأثیراتی در شکل گیری این موسیقی داشته‌اند، از موسیقی‌دان‌ها یا به عبارتی نوازندگان موسیقی در ایران باستان می‌توان به «باربد» و «نکیسا» اشاره کرد...